มาเข้าค่ายที่วัตรทรงธรรมกัลยาณี
      ๑๐ -๑๒  มีนาคม ๒๕๔๗ อาจารย์ เจนจิรา พานักศึกษา หูหนวกจากวิทยาลัยราชสุดา มาอบรมที่วัตรทรงธรรมกัลยาณี นอกจากนักศึกษาหูหนวกแล้ว ก็ยังมีอาจารย์พี่เลี้ยง และนักศึกษาปกติมาช่วยเป็นล่ามให้ด้วย บรรยากาศอบอุ่น น่ารัก

      พี่ ๆ ทางวัตร ก็ลางานมาช่วยต้อนรับอำนวยความสะดวกให้น้อง ๆ ขอขอบคุณพี่จะ, พี่ตุ่ย ( สุรีย์ ) , พี่เค็ง ( มลณัฐ ) ที่ละวางภาระกิจมาช่วยงานนี้
      กำลังคนที่วัตรทุกคนตั้งแต่ สามเณรีธัมมธารี, แม่ชีปารียา ( จู ) , ป้าสมร , ไมตรี ( ยิ้ม ) นภาพร , นารี , เจี๊ยบ และ ทราย ล้วนร่วมแรงแข็งขัน ไม่แพ้ ป้าจันทร์เพ็ญ , พี่สัย , พี่บุ๋ม ที่อยู่ใกล้
      เราประทับใจกับวิธีการสวดมนต์ของนักศึกษาหูหนวก เขาจะฟังบทสวดมนต์แปลฉายบนจอใหญ่ และมี นักศึกษาฟังสวดด้วยภาษามือ เรียบร้อย เป็นระเบียบงดงาม
      หลวงแม่สอนให้ใช้วิธีแนะนำตัว โดยใช้สัญลักษณ์ ปรากฏว่านักศึกษาเหล่านี้ปกติใช้ภาษามืออยู่แล้ว สร้างสัญลักษณ์ และจำสัญลักษณ์ของกันและกันได้เร็วมาก มากกว่าคนปกติ
      เวลาให้เล่นเกมส์ข้ามทะเลพิษ ซึ่งเป็นเกมส์ที่สอน เรื่อง การทำงานร่วมกัน ก็ปรากฏว่าน้อง ๆ ทำได้ดี ถึงฝั่งว่องไวและประสานงานกันดีมาก เรียกว่า ประสบความสำเร็จ เป็นที่ชื่นชมของบรรดาพี่ ๆ ทางวัตรที่เป็นพี่เลี้ยงให้ ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะ เป็นนักศึกษาที่อยู่ด้วยกันมาก่อน มีความคุ้นเคยกันอยู่แล้ว
      ชั่วโมงที่ถวายแรงกายเป็นพุทธบูชา พี่ยิ้มจัดการให้น้อง ๆ ไปร่วมกันเก็บกวาดใบไม้แห้ง และกอบหญ้าในสวน สังเกตดูว่าตั้งใจทำงาน ไม่มีประเภทเดินเลี่ยงมาเหมือนการอบรมครั้งก่อน ๆ เห็นถึงความสามัคคี และความปรองดองน่าที่สังคมภายนอกจะนำไปเป็นตัวอย่าง
      เย็นวันที่ ๑๒ ก่อนจะจากกัน เราทำกลุ่มสะท้อนความรู้สึกของการได้มาอยู่ด้วยกัน ๒ วัน ๒ คืน ดูเหมือนว่าเวลาผ่านไปรวดเร็ว ยังไม่อยากจะจากกันเลย
      พี่น้องทุกคนที่วัตร เอาใจช่วย ขอให้นักศึกษา ปี ๔ ของวิทยาลัยราชสุดา ประสบแด่ความสุขทุกทิวาราตรีค่ะ