สำหรับโพธิสัตต์ศีลนั้นฆราวาสรับอีกชุดหนึ่งต่างจากบรรพชิต โดยของฆราวาสมี ๓๔ ข้อ แยกเป็นครุกาบัติ หรือศีลสำคัญ ๖ สิกขาบท และลหุกาบัติ หรือศีลย่อยอีก ๒๘ ข้อ ดังนี้
...........๑. ห้ามมิให้ทำลายชีวิต
...........๒. ห้ามมิให้ลักทรัพย์
...........๓. ห้ามมิให้อวดอุตตริมนุษยธรรมที่ไม่มีในตน
...........๔. ห้ามมิให้ประพฤติผิดในกาม
...........๕. ห้ามมิให้จ้วงจาบพุทธบริษัท ๔
...........๖. ห้ามมิให้ซื้อขายสุราเมรัย
...........๗. ถ้าไม่เอื้อเฟื้อต่อบิดามารดา ผู้ใหญ่ ครูอาจารย์ ถือเป็นการละเมิดศีล
...........๘. ถ้าหลงระเริงในการเสพสุราเมรัยและสิ่งเสพติดทั้งหลาย เป็นการละเมิดศีล
...........๙. ถ้าไม่ดูแลคนเจ็บเป็นการละเมิดศีล
...........๑๐. ถ้าไม่ให้ทานแก่ขอทาน เป็นการละเมิดศีล
...........๑๑. ถ้าไม่แสดงความเคารพต่อพุทธบริษัท ๔ เป็นการละเมิดศีล
...........๑๒. ถ้าเห็นพุทธบริษัท ๔ ละเมิดศีล กลับรู้สึกลำพองใจ ถือเป็นการละเมิดศีล
...........๑๓. ถ้าไม่รักษาศีลแปดเดือนละ ๖ วัน เป็นการละเมิดศีล
...........๑๔. ถ้าไม่ไปฟังธรรมเป็นการละเมิดศีล
...........๑๕. ถ้าหยิบฉวยเอาสมบัติของสงฆ์ไปเป็นสมบัติของตนเป็นการละเมิดศีล
...........๑๖. ถ้าดื่มน้ำไม่สะอาด เป็นการละเมิดศีล
...........๑๗. ถ้าเดินทางไปในถิ่นที่มีอันตรายตามลำพังเป็นการละเมิดศีล
...........๑๘. ถ้าเป็นหญิง (ชาย) ไปค้างแรมในวัดของพระภิกษุ (ภิกษุณี) ตามลำพังเป็นการละเมิดศีล
...........๑๙. ถ้าโกรธแล้วตบตีคนที่ลักเล็ก ขโมยน้อย เป็นการละเมิดศีล
...........๒๐. ถ้ารับประทานอาหารหรือให้อาหารบูดเน่าแก่พุทธบริษัท ๔ เป็นการละเมิดศีล
...........๒๑. ถ้าเลี้ยงแมวหรือสุนัขป่าเป็นสัตว์เลี้ยง เป็นการละเมิดศีล
...........๒๒. ถ้าจะให้สัตว์เลี้ยงไป ต้องให้แน่ใจว่าสัตว์นั้นต้องได้รับการดูแลอย่างดี มิฉะนั้นเป็นการละเมิดศีล
...........๒๓. ถ้าไม่รู้จักอดออมเพื่อจัดหาจีวรและบาตรถวายสงฆ์เป็นการละเมิดศีล
...........๒๔. ถ้ารดน้ำต้นไม้ด้วยน้ำไม่สะอาด เป็นการละเมิดศีล
...........๒๕. ถ้าทำการค้าขายโดยการโกงตาชั่งเป็นการละเมิดศีล
...........๒๖. ถ้ามีความสัมพันธ์ทางเพศผิดกาละเทศะเป็นการละเมิดศีล
...........๒๗. ถ้าทำการค้าไม่จ่ายภาษีให้แก่รัฐ เป็นการละเมิดศีล
...........๒๘. ถ้าฝ่าฝืนกฎหมายของประเทศเป็นการละเมิดศีล
...........๒๙. ถ้าได้อาหารมาใหม่ แล้วไม่ถวายแก่พระรัตนตรัยเสียก่อนเป็นการละเมิดศีล
...........๓๐. ถ้าแสดงธรรมแล้วถูกคณะสงฆ์ห้ามปราม หากไม่เชื่อฟัง เป็นการละเมิดศีล
...........๓๑. ถ้ากราบพระสงฆ์ในที่สาธารณะเป็นการละเมิดศีล
...........๓๒. ถ้าถวายทานต่อสงฆ์ด้วยใจลำเอียงเป็นการละเมิดศีล
...........๓๓. ถ้าเลี้ยงไหมเป็นการละเมิดศีล
...........๓๔. ถ้าเห็นคนเจ็บอยู่ข้างทางแล้วทิ้งไปโดยไม่ช่วยเหลือ เป็นการละเมิดศีล

      การรับศีลฆราวาสโพธิสัตต์เป็นการเตรียมฐานใจและกายที่ดีในการถวายตัวรับใช้พระศาสนา เป็นการกรุยทางให้มีสติในการที่จะเตรียมศึกษาเล่าเรียนพระธรรมวินัย ขณะเดียวกันก็เอื้อเฟื้อต่อผู้ที่ตกทุกข์ได้ยาก ช่วยเหลือผู้อื่นไปพร้อมๆ กัน เป็นการปรับมุมมองที่มีต่อตนเองและสังคมเสียใหม่
      การเข้ารับศีลโพธิสัตต์ที่วัดโฝกวางชาน จะมีการฝึกทั้งสิ้น ๕ วัน ทำพิธีรับศีลในวันที่ ๕ ซึ่งเป็นวันสุดท้าย ในระหว่างนั้นจะมีการฝึกทั้งกายและใจ อบรมทั้งพระธรรมและวินัยเป็นกรฝึกฝนการดำเนินชีวิตอย่าง อุกฤษ โดยเฉพาะเมื่อทำพิธีใหญ่มีผู้เข้ารับศีลโพธิสัตต์ถึง ๑๕๐๐ คน จึงต้องมีระบบที่จะจัดการเลี้ยงดูผู้คนทั้ง ๑๕๐๐ คนอย่างมีประสิทธิภาพและภายในเวลาอันจำกัด วัดโซกวางชานมีห้องอาหารที่จะบรรจุผู้คนได้ถึง ๓,๐๐๐ คน และมีระบบการรับประทานอาหารที่เรียกว่า ๓ ถ้วย (3-bow meal) ซึ่งเป็นระบบที่พัฒนาอย่างยิ่งเป็นการฝึกทั้งพนักงานเสิร์ฟที่ทำหน้าที่ของโพธิสัตต์ที่จะเลี้ยงดูผู้ปฏิบัติธรรม ขณะเดียวกันผู้ที่รับประทานอาหารก็จะได้รับการฝึกให้พิจารณาตนเอง ฝึกฝนอบรมตนเองได้อย่างถ่องแท้ชัดเจนขึ้น ทำให้รู้จักประมาณในการกินและรู้จักเคารพในอาหาร โดยแต่ละมื้อจะไม่มีอาหารเหลือแม้แต่ข้าวสักเมล็ดเดียว
      สำหรับการฝึกระเบียบอื่นๆ นั้น มีพระภิกษุณีมาเป็นหัวหน้ากลุ่ม โดยแยกเป็นกลุ่มย่อยกลุ่มละ ๗๒ คนในกลุ่มนี้ก็ยังแบ่งออกเป็นกลุ่มเล็ก ขนาดกลุ่มละ ๑๒ คน สมาชิกในกลุ่มจะดูแลว่ากล่าวตักเตือนกันเอง เวลานอนแยกนอนบนเตียง ๒ ชั้น ห้องละ ๖ คน แต่ละห้องมีห้องน้ำให้ ๒ ห้อง ต้องตื่นนอนตั้งแต่ตี ๔.๓๐ น. และ ๕.๐๐ น. ต้องเรียบร้อยทุกคนพร้อมออกมาเข้าแถวหน้าห้อง ทำให้สมาชิกกลุ่มแต่ละคนต้องมีวินัยอย่างยิ่งในการนอน การเข้าห้องน้ำ การแต่งตัว และการอยู่ร่วมกับผู้อื่นอย่างมีสันติสุข
      ตอนเช้าเวลา ๕.๓๐ น. จะสวดมนต์พร้อมกันที่ลานหน้าโบสถ์ในขณะที่ภิกษุและภิกษุณี สวดมนต์อยู่ภายในโบสถ์ มีพระภิกษุทำหน้าที่กำกับอยู่หน้าโบสถ์เพื่อให้การสวดเป็นไปอย่างพร้อมเพรียงกัน
      หลังอาหารเช้าจะเข้าชั้นเรียนเพื่อทำความเข้าใจในศีลแต่ละข้ออย่างละเอียด มีอาจารย์มาอธิบายรายละเอียดในกรทำพิธีกรรมในเวลาที่จะเข้าพิธีรับศีลอีกด้วย  
      ตลอด ๕ วัน จะเป็นการฝึกเข้ม เพื่อให้เป็นแนวทางที่ผู้รับศีลโพธิสัตต์จะได้กลับไปปฏิบัติตนได้อย่างถูกต้อง แม้การห่มครองเสื้อคลุมที่เรียกว่า ไห่ซิง และ จีวรที่เรียกว่า หมั่นอี้ ก็เป็นการกำหนดอิริยาบถและกิริยามารยาทของผู้สวมใส่ให้มีวินัยอย่างยิ่งในการถอดเก็บพับ จะต้องเป็นไปตามระเบียบแบบแผนที่ชัดเจน ตายตัว เหมือนกันหมด และต้องถอดทั้งไห่ซิง และหมั่นอี้ ทุกครั้งที่เข้าห้องน้ำเป็นการบังคับโดยอัตโนมัติให้เรียนรู้การห่มครองและเก็บพับให้ถูกต้องภายใน ๕ วันนั้นเอง
      ส่วนหนึ่งของพิธีกรรมก่อนการรับศีลโพธิสัตต์ ซึ่งแตกต่างไปจากฝ่ายเถรวาทที่คนไทยคุ้นเคย คือการสำนึกผิด ในพิธีกรรมสำนึกผิดนี้จะมีการสวด พระนามของพระพุทธเจ้า พระโพธิสัตต์เจ้าทั้งหลายเป็นเวลานาน จะมีการก้มลงกราบพื้นเป็นหลายครั้ง ในช่วงนี้ผู้เข้าร่วมพิธีจะพากันร้องไห้ระงมไปหมด บางคนถึงกับร้องไห้สะอึกสะอื้นทีเดียว ข้อสำคัญของการสำนึกผิดก็คือ การตั้งใจมั่นที่จะละเลิกและไม่ประพฤติเช่นนั้นอีก
      พิธีสำนึกผิดนั้นเท่ากับเป็นการชำระร่างกายจิตใจ  ให้บริสุทธิ์เพื่อเตรียมพร้อมในการรีบศีลในขั้นต่อไป คืนก่อนที่จะรับศีลมีการทำพิธีรานเซียง คือการจี้ธูป เช่นเดียวกับการบวชพระ แต่สำหรับฆราวาสมีการรับการจี้ธูปที่ข้อพับเป็นแถว ๓ จุด ทางฝ่ายจีนถือว่าการจี้ธูปเป็นการแสดงความตั้งใจมั่นที่จะดำเนินชีวิตตามแนวโพธิสัตต์มรรค เป็นการถวายร่างกายแทนธูปเป็นพุทธบูชา พิธีนี้มีความเป็นมาสืบทอดมาในตำนาน ตั้งแต่ยุคสานุศิษย์ของท่านโพธิธรรมตัดแขนของตนเพื่อแสดงความตั้งใจมั่นในการที่จะเรียนรู้ธรรมะจากอาจารย์
      ในฝ่ายเถรวาทจะเห็นเป็นการทรมานตน ผิดไปจากแนวคิดของพุทธ และให้เหตุผลว่าเจ้าชายสิทธัตถะเองก็ยังละเลิกการทรมานตนเพราะตระหนักว่ามิใช่ทางหลุดพ้น
      เมื่อ ค.ศ. ๑๙๖๒ เมื่อมีพระชาวเวียดนามเผาตัวตายเพื่อเป็นการประท้วงต่อการกดขี่ของรัฐบาลที่นับถือต่างศาสนาก็เป็นเรื่องที่โจษขานและชาวพุทธเถรวาทไม่สามารถทำความเข้าใจได้ แต่เมื่อศึกษาโพธิสัตต์ศีลก็จะเข้าใจว่าผู้ที่เป็นโพธิสัตต์นั้น แม้ไม่ขัดแย้งกับฝ่ายอธรรมก็จะนับว่าผิดศีลโพธิสัตต์ด้วย
      สำหรับคำว่าจี้ธูปนั้นอาจทำให้เกิดความเข้าใจไขว้เขว จริงๆ แล้วธูปที่ใช้ในพิธีไม่ได้มีลักษณะก้านยาวๆ แบบที่เรารู้จัก แต่เป็นกรวยเล็กๆ สูงประมาณ ๑ ซม. วางฐานกรวยลงบนข้อพับแล้วจุดไฟจากยอดกรวย เมื่อไฟลามลงไปถึงเนื้อจึงยกออก แล้วใช้วิธีธรรมชาติคือใช้เปลือกแตงโมฝานบางๆ วางรอบบริเวณที่จี้ธูปเพื่อลดทอนความเจ็บปวดจากรอยไหม้ ขณะทำพิธีทุกคนจะสวดมนต์ นะโม เป็น ซือ ซือ จา โม นี โฟ (นโมศากยมุนีพุทธะ) ตลอดเวลา เป็นบรรยากาศที่สร้างศรัทธาแก่ผู้เข้าพิธีเป็นอย่างยิ่ง
      อุดมการณ์โพธิสัตต์บ่มเพาะให้ผู้ปฏิบัติ  ในสายนี้มีความมุ่งมั่นในการช่วยเหลือสรรพสัตว์เป็นอย่างยิ่ง เป็นแนวทางการปฏิบัติของชาวพุทธอีกแนวทางหนึ่งที่จะช่วยเกื้อกูลสังคมได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะสังคมปัจจุบันที่มุ่งเน้นการเห็นแก่ตัวเป็นที่ตั้ง สร้างความเดือดร้อนและไร้สันติสุขทั้งระดับปัจเจกและระดับสังคม
      การเสนอแนวทางโพธิสัตต์จึงน่าจะเป็นทางเลือกอีกทางหนึ่งที่เหมาะสมกับกาลสมัย สำหรับสังคมปัจจุบัน