ในโลกปัจจุบันเราไม่มีเวลาที่เราจะไปอยู่กับอาจารย์ท่านใด ได้นานถึงขนาดนั้น ทั้งเรายังไม่แน่ใจว่าจะมีอาจารย์ท่านใดที่จะรอบรู้ถึง 46 วิธี เราจึงเลือกการทำสมาธิด้วยแบบที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ารับสั่งว่าเป็นการทำสมาธิที่ง่ายที่ให้ผล ที่ไม่มีผลข้างเคียง นั่นก็คือการดูลมหายใจที่เรียกว่าอาณาปานสติ การกำหนดลมหายใจ การกำหนดลมใจนี้เราจะทึกทักว่าเราหายใจปกติอย่างนี้มานานนมเนแล้ว แต่การฝึกสมาธิจะเป็นวิธีการที่เรา ฝึกจิตของเราให้มีสติรู้อยู่กับลมหายใจ จริงๆแล้วฝึกสติรู้อยู่กับอะไรก็ได้ อยู่กับแก้วอยู่กับน้ำอยู่กับไฟได้ทั้งนั้น แต่ว่าที่ให้อยู่กับลมหายใจนี้เพราะคิดว่ามันเป็นเทคนิควิธีที่ ลมหายใจมันอยู่กับตัวเราเอง ฝึกเมื่อไรก็ได้ พิจารณาลมหายใจเข้า รู้ว่าลมหายใจเข้า ลมหายใจออก เราก็มีสติรู้ว่าลมหายใจออก ถ้าหากว่าเราเปรียบจิตเหมือนกับลิง จิตที่ไม่ได้ฝึกฝนก็เหมือนกับลิงป่าที่จับมาใหม่ๆ กระโดดโลดเต้น จำเป็นต้องใช้โซ่ผูกเอาไว้ ล่ามไว้กับต้นไม้ การที่เรากำหนดให้จิตของเราอยู่กับลมหายใจก็คือการที่เราผูกลิงเอาไว้กับหลัก แบบเดียวกัน