วันนี้
เช้าวันนี้วันที่ 18 มีนาคม
2545
อาตมาจะขอโอกาสทบทวนในเรื่องการบวช
หลังจากที่ได้บวชมา 1
ปีแล้ว
มีเสียงเห็นด้วยไม่เห็นด้วยอยู่มากเมื่อเราจัดการบรรพชาคุณวรางคณาเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมา
ก็มีเสียงวิพากษ์วิจารณ์อีก
แต่ดูเหมือนว่าบรรดาสื่อทั้งหลายก็ค่อนข้างเสนอข่าวในเชิงบวกมากขึ้น
ยกเว้นหนังสือพิมพ์ยักษ์ใหญ่ฉบับเดียวที่เริ่มต้นจากการเสนอข่าวค่อนข้างที่จะเป็นเชิงลบอยู่สองวัน
และหลังจากนั้นคอลัมน์บรรณาธิการก็เสนอข่าวที่เป็นกลางมากขึ้น
แม้กระทั่งบรรดาพระผู้ใหญ่ที่เคยแสดงความไม่เห็นด้วยก็งดเว้นที่จะแสดงความคิด
รายการวิทยุที่เคยต่อต้านก็สงบลง
อาตมาคิดว่าหลายคนที่ไม่เข้าใจเรื่องการบวชว่าดี
ไม่ดี ถูกต้องรึเปล่า
หลายคนไม่สามารถที่จะตัดสินใจได้ว่า
การบวชนี้เป็นเรื่องถูกต้องหรือไม่
เพราะอยู่ในฐานะที่เสมอนอกคือไม่แสดงความคิดเห็นผิดหรือถูกหรือผิดก็ไม่รู้นะคะ
สำหรับบางคนที่แสดงความคิดเห็นมาแล้ว
บางครั้งก็อยู่ในข้อจำกัดของข้อมูล
เราสอนที่วัดนี้
มีอยู่ครั้งหนึ่งเคยถามลูกศิษย์ว่า
ดอกเข็มมีกี่กลีบ
ทุกคนบอกว่ามี 4 กลีบ
แต่ปรากฏว่าดอกเข็มที่เราเอามาให้ดูในวันนั้น
ในช่อเดียวกันมีทั้ง 4 กลีบ
5 กลีบและ 6 กลีบ
อาตมาก็ขมวดคำสอนในวันนั้นว่า
ในการที่เราจะพูดว่าดอกเข็มมีกี่กลีบนั้น
เราจะต้องต่อท้ายด้วยคำพูดว่าเท่าที่เราเคยเห็นมา
นั่นหมายถึงว่าเราเปิดประตูเอาไว้ว่าจากข้อมูลจากความรู้ของเราที่มีอยู่
จากประสบการณ์ของเราที่เคยเห็นดอกเข็มมันมี
4 กลีบ
เพราะนั่นอาจจะเป็นไปได้ที่มันจะมีมากกว่านั้น
ประเด็นเรื่องการบวชก็เหมือนกัน
ความรู้ในประเทศไทยโดยส่วนใหญ่ไม่ค่อยรู้เรื่องการบวชผู้หญิง
เพราะว่าในประวัติศาสตร์ของประเทศเรา
700ปีที่ผ่านมา
ภิกษุณีสงฆ์ไม่เคยมาถึงประเทศไทย
เพราะฉะนั้นความรู้เกี่ยวกับภิกษุณีสงฆ์
เท่าที่พระภิกษุของเรารู้ก็เป็นความรู้สืบเนื่องมาจากความรู้เดิมที่ปรากฏในคัมภีร์บาลี
ความรู้เดิมที่ครูบาอาจารย์ได้พูดถึงโดยที่ไม่ได้มีความเข้าใจไม่ได้มีการศึกษาอย่างแท้จริง
แม้พระบางรูปที่ออกมาแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องภิกษุณีนั้น
ก็อยากจะบอกว่าบางรูปก็ไม่เคยอ่าน
ภิกษุณีปาติโมกข์เลย
บางรูปก็ไม่เคยอ่านภิกษุณีวิภังค์เลย
บางรูปก็เห็นภาพของภิกษุณีเพียงบางส่วน
ไม่ได้มีการศึกษาอย่างสมบูรณ์อย่างรอบคอบ
ในสมัยของพระมหาสมณะเจ้าที่พูดถึงภิกษุณีนั้น
ท่านก็ทิ้งท้ายเอาไว้เพียงแค่สมัยพระเจ้าอโศกที่ส่งพระนางสังฆมิตตาเถรี
พระธิดาไปสืบพระศาสนาที่ศรีลังกา
ที่เป็นเช่นนั้นเพราะข้อมูลความรู้ขณะนั้นมีแค่นั้น
บัดนี้นับตั้งแต่สมัยพระมหาสมณะเจ้ามาจนถึงสมัยของเราเป็นเวลากว่า100ปีมาแล้ว
|